Tetanus bacil is zeer resistent tegen verschillende invloeden, draagt kokend bestand tegen fenol en andere chemische middelen. Het kan gedurende tientallen jaren in de bodem en over diverse onderwerpen besmette ontlasting. Het kan worden gevonden in huisstof, grond, zout en zoet water, uitwerpselen van vele diersoorten.
Wat is het?
Tetanus - zooantroponoznoe bacteriële acute infectieziekte met de contactpersoon mechanisme van de transmissie, gekenmerkt door laesies van het zenuwstelsel gemanifesteerd door tonic en stress en gegeneraliseerde skeletspier stuiptrekkingen.
De patiënt is niet besmettelijk voor anderen. Epidemiologisch maatregelen aan de bron van de ziekte niet uitgevoerd. Immuniteit na de ziekte zich niet ontwikkelen. Herstel van klinische vormen van tetanus infectie beschermt niet tegen de nieuwe ziekte. Een kleine hoeveelheid van tetanustoxine, genoeg om de ziekte te ontwikkelen, niet de vereiste productie van antilichaam titers.
Daarom moeten alle patiënten met klinische vormen van tetanus nodig zijn om te immuniseren met tetanustoxoïd - onmiddellijk na de diagnose of na herstel.
opwekker
De verwekker van tetanus - stok Clostridium tetani. Het verwijst naar de bacteriën wonen in een airless omgeving, zuurstof een verwoestende effecten daarop. Echter, het micro-organisme is zeer stabiel vanwege hun vermogen om sporen te vormen. Geschillen - is resistente vormen van bacteriën die kunnen bestaan in ruwe omgevingen. In de vorm van Clostridium tetani sporen kunnen goed tegen drogen, invriezen en zelfs koken. En als het komt in de gunstige omstandigheden, zoals diepe wond, het geschil gaat naar een actieve toestand.
Clostridium tetani sporen worden in de bodem, huisstof, uitwerpselen van vele dieren, de natuurlijke reservoirs. Als dit argument is zo gewoon in onze omgeving, rijst de vraag, waarom mensen niet besmet zijn met tetanus te worden? Het feit dat deze microbe is veilig bij inslikken. Hoewel hij niet wordt vernietigd door zoutzuur en enzymen, maar kan niet worden geabsorbeerd door het maagdarmkanaal.
Als tetanus uitgezonden? Dit wondinfectie - ziekteverwekker kan het lichaam binnenkomen via wonden, brandwonden oppervlakten bevriezing. Clostridium tetani houdt van diepe wonden, omdat ze zuurstofloze omstandigheden kunnen creëren.
mechanismen van de ontwikkeling van de ziekte
Sinds het krijgen van tetanus bacil in gunstige omstandigheden, is het actief begint te vermenigvuldigen, produceren op hetzelfde moment als schadelijk voor een levend organisme ekzotaksin. Met bloedbaan ekzotaksin verspreid door het hele lichaam en heeft invloed op het ruggenmerg, het merg en de reticulaire formatie.
De samenstelling tetanospazmin tetanustoxine, vormt een groot gevaar voor het zenuwstelsel. Door te handelen op het, het leidt tot het ontstaan van tonisch samentrekkingen van de spieren, en begint ook tetanogemolizina proces dat optreedt tijdens het proces van de vernietiging van erytrocyten.
De symptomen van tetanus bij de mens
Bij de ontwikkeling van tetanus bij mensen hebben een aantal klinische perioden onderscheiden:
- De incubatietijd van tetanus is meestal ongeveer 8 dagen, maar kan tot enkele maanden. Wanneer de generalisatie van het proces, hoe meer de plaats van infectie wordt verwijderd uit het centrale zenuwstelsel, hoe langer de incubatieperiode. Hoe korter de incubatietijd, hoe ernstiger de ziekte. De incubatietijd tetanus gemiddeld 5-14 dagen, soms enkele uren tot 7 dagen. Ziekte kan worden voorafgegaan door hoofdpijn, prikkelbaarheid, zweten, spanning en spiertrekkingen in het gebied van de wond. Onmiddellijk voor het begin van de ziekte waargenomen koude rillingen, slapeloosheid, geeuwen, pijn in de keel bij het slikken, pijn in de rug, verlies van eetlust. Echter, kan de incubatieperiode asymptomatisch.
- De eerste periode. De duur is ongeveer twee dagen. In eerste instantie, de besmette persoon voelt een zeurende pijn in de gewonde gebied, terwijl de wond in het bijzonder aan de beterende hand. Tegelijkertijd of iets later, een man gezien lockjaw, op grond waarvan wordt algemeen van uitgegaan - spanning en contractiele beweging van kauwspieren, waardoor problemen veroorzaken met de opening van mond. volledig onvermogen om de mond te openen als gevolg van een sterke klemming tanden kunnen bij ernstige ziekte.
- Tijdens het hoogtepunt van de ziekte duurt gemiddeld 8-12 dagen, in ernstige gevallen tot 2-3 weken. De duur hangt af van de tijdige behandeling naar de dokter, het begin van de timing van de behandeling, de beschikbaarheid van vaccinaties in de periode voorafgaand aan de ziekte. Ontwikkelt tonische contractie van de kauwspieren (kaakkramp) en inbeslagnemingen van gezichtsspieren, zodat de patiënt heeft een sardonische glimlach armor. risus sardonicus: opgetrokken wenkbrauwen, mond uitgerekt breed, de hoeken zijn weggelaten, het gezicht drukt beide glimlach en huilen. Verdere ontwikkeling van het klinische beeld met betrekking tot de spieren van de rug en ledematen ( "opisthotonus"). Er is moeite met slikken als gevolg van spasmen van de spieren van de farynx en pijnlijke stijfheid (spanning) nekspieren. Stijfheid verdeeld in aflopende volgorde, grijpen de spieren van de nek, rug, buik en ledematen. Er is spanning van de spieren, buik, die moeilijk wordt als een plank. Soms is er volledige stijfheid van de romp en ledematen, met uitzondering van de handen en voeten. Er zijn pijnlijke krampen, aanvankelijk beperkt, en dan verspreidt naar de grote spiergroepen die duren van een paar seconden tot een paar minuten. In lichte gevallen krampen optreden meerdere malen per dag, in de zware - duurde vrijwel onafgebroken. Aanvallen kunnen spontaan optreden, maar kan optreden als gevolg van de stimulus, die een helder licht, aanraking of geluid zijn. In geval van toevallen bij de mens is er zweten, zijn gezicht wordt blauw en de hele gezichtsuitdrukking weerspiegelt de verschrikkelijke lijden. Spasmen van de spieren leidt tot een verstoring van de slikfunctie, ademhaling, urineren. In het lichaam voorkomen congestie, metabole stoornissen, wat een negatieve invloed heeft op het hart. Lichaamstemperatuur stijgt tot boven de 40 graden.
- de herstelperiode wordt gekenmerkt door langzame, geleidelijke afname van de sterkte en het aantal aanvallen en spierspanning. Het kan duren tot 2 maanden. Deze periode is bijzonder gevaarlijk ontwikkeling van diverse complicaties.
strengheid
Afhankelijk van de ernst van tetanus kunnen zijn:
- Light - heeft een lange incubatietijd (20 dagen), uitgedrukt mild trismus, sardonische glimlach en dysfagie. Spanningen andere spieren vrijwel geen normale lichaamstemperatuur of verhoogd tot 37,5 ° C De symptomen van de ziekte worden gevormd binnen 5-6 dagen. Deze vorm van de ziekte optreedt bij patiënten die gedeeltelijke immuniteit.
- Matig-ernstige stadium duurt van 2 tot 3 weken. Alle symptomen gemanifesteerd en groeiende voor drie dagen. Kenmerkend krampachtige syndroom dat optreedt tijdens een keer per dag. De symptomen van hyperhidrose, tachycardie en subfebrile blijven in de gematigde bereik.
- Heavy - de incubatietijd van 7-14 dagen, de symptomen optreden gedurende 24-48 uur. Uitgesproken spierspanning gevolgd door rukken een paar keer per uur. Indicatoren hartslag, druk, temperatuur sterk toegenomen.
- Stage zeer ernstige ziekte die wordt gekenmerkt door een zeer korte incubatie fase (tot zeven dagen) en onmiddellijke ontwikkeling - reguliere, uitgebreid convulsieve stoornissen, vijf minuten en spierspasmen vergezeld tachypneu (snelle ademhaling oppervlak) kenmerken van een tachycardie, dyspnoe en cutane cyanose.
Wat is tetanus: foto
De foto hieronder laat zien hoe de ziekte manifesteert zich bij de mens.
Foto's 18+
[Vouwen]
diagnostiek
De diagnose van tetanus is gebaseerd op klinische ziekte. Van groot belang is geschiedenis. Isolatie en identificatie van micro-organismen is zeldzaam. Vastbesloten toxine-gehalte in de spieren.
Aan het begin van de ziekte die moet worden onderscheiden van tetanus parodontitis, gingivitis, abces in de keelholte ruimte inflammatoire kaakgewricht, wanneer de patiënt zijn mond niet kan openen. Wanneer tetanus aanwezig langdurige spanning van de kauwspieren en trillen. In latere perioden dienen te worden onderscheiden van epileptische aanvallen tetanus, strychnine vergiftiging, hysterie bij vrouwen.
In neonatale tetanus moet worden onderscheiden van de effecten van de geboorte trauma, meningitis. In geval van twijfel, hun toevlucht nemen tot lumbaalpunctie. Oudere kinderen moeten worden onderscheiden van tetanus en hondsdolheid hysterie.
effecten
Complicaties kunnen verschillend zijn: bronchitis, longontsteking, Sepsis, myocardinfarct, breuken van de spieren en pezen, verstuikingen en spontane breuken, trombose en embolie, longoedeem, tijdelijke verlamming van de craniale zenuwen, spierkrampen, samendrukking vervormen van de ruggengraat (die in sommige gevallen tot 2 jaar) etc.
behandeling van tetanus
De man, die symptomen manifesteerde van tetanus, is onderhevig aan onmiddellijke ziekenhuisopname. Om een tetanus toxine neutralisatie te produceren, wordt de patiënt toegediend bijzondere tetanus serum, of met een specifiek immunoglobuline. Als therapie aanvallen gebruikt een aantal geneesmiddelen - verdovende middelen, kalmeermiddelen, neuroplegic. Ook voor de behandeling van tetanus gebruik van spierverslappers.
Als de patiënt wordt uitgedrukt ademnood, dan voordat u begint met de behandeling van tetanus, is het noodzakelijk om alle benodigde reanimatie te maken. Verdere, voor de behandeling van gebruikte laxeermiddelen, de patiënt wordt ontluchting buis, en indien nodig, de patiënt brengt blaaskatheterisatie. Om het optreden van longontsteking bij een patiënt te voorkomen, tetanus van de patiënt vaak moet draaien, ook een constante stimulatie van de ademhaling, en hoesten nodig hebben. Om verdere behandeling van bacteriële aard van complicaties te voorkomen, worden antibiotica gebruikt.
tetanus behandeling omvat ook het overwinnen dehydratatie door intraveneuze infusies van natriumbicarbonaat. Hiertoe is een aantal geneesmiddelen gebruikt: polyionische oplossingen gemodez, albumine, reopoligljukin plasma.
Vaccinatie tegen tetanus
Kinderen worden vijfvoudige gevaccineerd tegen tetanus. De eerste vaccinatie wordt uitgevoerd in 3 maanden, gevolgd door 4,5 maanden., In zes maanden, 1,5 jaar, en daarna 6-7 jaar.
volwassen hervaccinatie wordt uitgevoerd op de leeftijd variërend van 18 jaar uitgevoerd. Als een kind werd gehouden een volledige verloop van tetanus vaccinatie, dan slechts één inenting in 10 jaar. In de primaire vaccinatie van volwassenen, zet 2 vaccinaties tussenpozen van een maand en een jaar later een andere. Enten intramusculair geplaatst (gewoonlijk onder schoep schouder of heup). Na inoculatie mogelijke bijwerkingen: zwelling op de plaats van inoculatie, matige pijn, koorts (het mag antipyretica karnen). Al deze symptomen moeten normaal binnen 2-3 dagen.
Te vaccineren tegen tetanus en gedetailleerde adviezen op elk kliniek in de gemeenschap.
Preventie van tetanus
Niet-specifieke preventie van de ziekte is om ongevallen in huis en op het voorkomen fabricage, naleving van de regels van asepsis en antisepsis in de operatiekamer, verloskamer, wanneer wondbehandeling.
Specifieke preventie van tetanus wordt uitgevoerd in een geplande of in noodsituaties basis uitgevoerd. Volgens de nationale vaccinatieschema vaccinatie wordt uitgevoerd bij kinderen uitgevoerd vanaf 3 maanden drievoudig vaccin DTP (of ADF), wordt de eerste herhalingsvaccinatie in 1-1,5 jaren zijn uitgevoerd, gevolgd door het vaccin boosters elke 10 jaar.
