Bloedstolling: de norm bij vrouwen uit een ader, vinger naar leeftijd. tafel

Bloedstolling bij vrouwen Is een fysiologische indicator die de snelheid van trombose van het beschadigde deel van het lichaam weergeeft met een volledige stopzetting van bloedverlies. De vorming van een bloedstolsel in het brandpunt van beschadigd weefsel is een complex en stapsgewijs proces. Tijdelijke normen voor veneuze en capillaire bloedstolling zijn hetzelfde voor vrouwen van alle leeftijdsgroepen die geen chronische ziekten van inwendige organen hebben, evenals pathologieën van hemostase.

Hoe en waarom bloedstolsels

Bloedstolling is een van de belangrijkste stadia van hemostase in het menselijk lichaam, die verantwoordelijk is voor het stoppen van matig of acuut bloedverlies na de vernietiging van de vaatwanden. Verschillende systemische mechanismen zijn betrokken bij de implementatie van deze functie, gericht op het vernauwen van haarvaten, aders, slagaders, bloedplaatjes in de focus van het pathologische proces, de vorming van eiwitfilamenten in het bloed in de vorm van fibrine met verdere transformatie van functionele bloedproppen.

Snelle bloedstolling is noodzakelijk voor volwassenen en kinderen om acuut bloedverlies te voorkomen, te bewaren vitale functies van het lichaam in geval van letsel aan het epitheel en zachte weefsels van het lichaam, de ontwikkeling van lokale ontstekingsprocessen.

De onderstaande tabel beschrijft de 3 hoofdfasen van bloedstolling bij vrouwen van alle leeftijdsgroepen:

Fasen van bloedstolling	Kenmerken van het fysiologische proces
Activeringsfase	De eerste fase van de vorming van bloedstolsels. In dit stadium worden de biologische mechanismen van de vorming van de stof protrombinase geactiveerd met de verdere overgang van protrombine naar actief trombine.
Coagulatiefase:	Tijdens deze periode wordt fibrine omgezet. Deze component wordt geproduceerd in het proces van hemostase op basis van de eiwitverbinding fibrinogeen.
Terugtrekken fase	De laatste fase van het stoppen van acute of matige bloedingen. Gedurende deze periode wordt op de wondplaats een dicht bloedstolsel gevormd dat een hoge concentratie fibrine bevat.

Chemicaliën uit de kationengroep versnellen het natuurlijke bloedstollingsproces, terwijl anionen precies het tegenovergestelde werken. Tijdige vorming van een bloedstolsel op het gebied van wondschade aan het lichaam maakt het niet alleen mogelijk om groot bloedverlies te voorkomen, maar ook om het vaatstelsel te beschermen tegen infectieuze invasie.

Bloedstollingspercentages bij vrouwen naar leeftijd, onder verschillende omstandigheden

De bloedstollingssnelheid is hetzelfde voor vrouwen van alle leeftijden. Deze indicator wordt bepaald door de tijd vast te stellen gedurende welke zich een dichte trombus zal vormen in het geblesseerde deel van het lichaam met volledige verlichting van bloedverlies. Bij vrouwen met een gezond lichaam, zonder disfuncties van hemostase, is de snelheid van wondtrombose in de vorm van een punctie van zachte weefsels van 30 seconden tot 2 minuten.

Afwijkingen in de richting van snellere of te langzame bloedstolling duiden op een verandering daarin cellulaire samenstelling, evenals de mogelijke aanwezigheid van ernstige ziekten van de lever, organen van endocriene en hematopoëtische systemen.

Indicaties voor het examen

Diagnostiek van de bloedstollingssnelheid (coagulogram) wordt uitgevoerd voor preventieve doeleinden voorafgaand aan de voorbereiding de patiënt voor geplande operaties, of wordt voorgeschreven na het optreden van directe tekenen van te lage activiteit bloedproppen.

Dit onderzoek is geïndiceerd voor gebruik in de volgende gevallen:

• de staat van de zwangerschap, evenals de uitgebreide voorbereiding van het vrouwelijk lichaam voordat een gepland kind wordt verwekt;
• herstelperiode na de operatie (biochemische samenstelling van het bloed wordt gecontroleerd om interne bloedingen op het gebied van chirurgie te voorkomen);
• spataderen van de benen;
• alle soorten auto-immuunziekten van het lichaam;
• verhoogde neiging tot bloeden met onbekende etiologie;
• pathologie van het hart en de bloedvaten;
• langdurige inname van geneesmiddelen uit de farmacologische groep van anticoagulantia;
• aangeboren of verworven leverziekte.

Hypercoagulatie van bloed is niet minder gevaarlijk voor het menselijk lichaam dan de neiging tot overvloedig bloedverlies. De verhoogde activiteit van bloedplaatjes in termen van bloedstolsels kan leiden tot de ontwikkeling van een acute hartaanval, ischemische beroerte van de hersenen en trombose van grote bloedvaten.

Soorten laboratoriumtests voor coagulatie

Bloedstolling (de norm bij vrouwen is niet afhankelijk van hun leeftijd) wordt bepaald met behulp van de volgende laboratoriumonderzoeksmethoden:

• trombo-elastografie;
• tromboplastinetijdtest;
• bepaling van de snelheid van trombusvorming in volbloed;
• trombodynamica;
• trombine-eiwitgeneratietest;
• fixatie van protrombinetijd.

Alle bovenstaande diagnostische methoden meten de tijd vanaf het moment van bloedcontact patiënt met de externe omgeving totdat zich een dicht fibrinestolsel vormt, dat verder blokkeert bloedverlies. De methode van laboratoriumonderzoek wordt individueel gekozen door de behandelende arts, afhankelijk van de tekenen van de pathologische toestand van het lichaam van de patiënt, evenals de doelen van de diagnose.

Welke indicatoren worden bepaald door de analyse

Er zijn een groot aantal laboratoriumbloedonderzoeken die hematologische parameters onderzoeken die de stollingssnelheid beïnvloeden.

Algemene bloedanalyse

Een algemene analyse is gericht op het bepalen van het aantal en de kwaliteit van alle bloedcellen. Bij het beoordelen van het stollingsniveau wordt speciale aandacht besteed aan de indicator van bloedplaatjes. Normale waarden van deze structurele bloedelementen zijn van 180 tot 320 * 10-9 / 1 l. Een afname of een toename van de concentratie van bloedplaatjes beïnvloedt de snelheid van trombusvorming op de plaats van mogelijke schade aan het lichaam.

Coagulogram-indicatoren

Coagulogram is een informatieve methode voor laboratoriumbloedonderzoeken, die het niveau van fibrinogeen, APTT, trombine en protrombinetijd weergeeft.

Trombinetijd

Normale waarden van trombinetijd bij vrouwen van alle leeftijden variëren van 10,3 tot 16,6 s. In dit stadium van het onderzoek wordt de snelheid van vorming van een fibrinestolsel bepaald nadat de enzymsubstantie trombine in het bloedplasma verschijnt. Gedurende de gespecificeerde tijdsperiode is er een verandering in de dichtheid van het bloed in de richting van zijn verdikking.

protrombinetijd

De norm van de protrombinetijd is van 9 tot 15 s. Tijdens deze periode wordt op basis van bloedplaatjes een volwaardig stolsel gevormd, dat het functionele vermogen heeft om verder bloedverlies te stoppen. De indicator van de protrombinetijd hangt af van de gezondheidstoestand van de lever, bloedsuikerspiegels, kwantitatieve en kwalitatieve samenstelling van hematologische componenten.

APTT

Deze indicator van het coagulogram weerspiegelt de tromboplastinetijd van bloedstolling in de externe en interne routes. Het APTT-niveau bij een gezonde vrouw die geen hematologische ziekten of ernstige pathologieën van inwendige organen heeft, varieert van 25,4 tot 36,9 s.

Fibrinogeen niveau

De algemene hoeveelheid fibrinogeen bij vrouwen is 2 tot 4 g per 1 liter bloed. Bij zwangere vrouwen kunnen de normale waarden van deze indicator oplopen tot 5,6 g. Vergelijkbare onderzoeksresultaten zijn typerend voor vrouwen in het 2e en 3e trimester van de intra-uteriene foetale ontwikkeling. Bepaling van het niveau van fibrinogeen is noodzakelijk om de kwalitatieve samenstelling van het bloed te identificeren, evenals om differentiële diagnostiek uit te voeren voor gelijktijdige leverziekten.

Deze component is een acute fase-eiwit en de activering van de processen van de synthese ervan wordt versterkt op het moment van traumatische weefselbeschadiging of ontsteking. Verlaagde fibrinogeenspiegels komen voor bij mensen met een aangeboren of verworven leverziekte.

Antitrombine III-niveau

Bloedstolling (normaal bij vrouwen, het gehalte aan trombusvormende bloedbestanddelen verandert na de zwangerschap) is een indicator voor de kwaliteitskenmerken. Antitrombine III is een specifieke eiwitstof die betrokken is bij de activering van trombine en ook de vorming van overtollige bloedstolsels in de bloedsomloop voorkomt.

Om deze indicator te isoleren, is veneuze bloeddonatie vereist. Het percentage antitrombine III bij vrouwen ouder dan 16 jaar is 66 tot 124%. Tijdens de zwangerschap liggen de normale waarden voor deze indicator in het bereik van 70 tot 116%. Een verhoging van de concentratie van antitrombine III verhoogt het risico op het openen van inwendige bloedingen. De gemiddelde kosten van deze analyse zijn 555 roebel.

D-dimeer niveau

Een indicator voor de snelheid van bloedstolling D-dimeer is een stof die wordt gevormd tijdens het proces van vernietiging van de structuur van een bloedstolsel (fibrinolyse). Bepaling van het niveau van deze component is noodzakelijk om ziekten te diagnosticeren die een verhoogde vorming van bloedstolsels in de bloedvaten veroorzaken.

De normale concentratie van D-dimeer in het bloed van vrouwen mag niet hoger zijn dan 0,5 μg per 1 ml biologisch materiaal. Tijdens de zwangerschap kan deze indicator 2-3 keer worden verhoogd, wat geen teken van pathologie is. De analyse voor D-dimeer wordt afzonderlijk van het coagulogram uitgevoerd en de gemiddelde kosten bedragen 850 tot 1550 roebel.

Plasminogeen activiteit

Plasminogeen is een pro-enzym-eiwit dat wordt aangetroffen in bloedplasma. Bij traumatische schade aan weefsels of wanden van bloedvaten wordt plasmine omgezet in een biologisch actieve verbinding.

Plasminogeen is een belangrijk onderdeel van het algemene fibrinolytische systeem van het menselijk lichaam. De werking van dit bestanddeel is gericht op het voorkomen van de vorming van te veel bloedstolsels. Normale niveaus van plasminogeen bij gezonde vrouwen zijn 80 tot 130%. Veneus bloed wordt gebruikt als biologisch materiaal.

Proteïne C-activiteit

Bloedstolling (de norm bij vrouwen voor het gehalte aan stoffen die bloedstolsels vormen, blijft stabiel bij afwezigheid van hematologische ziekten) wordt binnen 1-2 werkdagen bepaald door een laboratoriumassistent. Proteïne C is een belangrijke remmer van de bloedstolling.

Deze component activeert het proces van fibrinolyse, beperkt de fysiologische afmetingen van de trombus. De synthese van proteïne C wordt uitgevoerd door de leverweefsels en de norm van zijn activiteit bij vrouwen is van 0,7 tot 1,30 U. Voor laboratoriumanalyse wordt veneus bloed gebruikt. De gemiddelde kosten van deze diagnose zijn 1995 roebel.

Gratis eiwit S-niveau

Proteïne S is een eiwit dat voorkomt in bloedplasma. Deze stof werkt als een natuurlijk antistollingsmiddel. Bepaling van het niveau van vrij proteïne S is uiterst belangrijk tijdens de differentiële diagnose van trombofilie, evenals trombose van de aderen en slagaders van de onderste ledematen.

Bij meisjes van 9 tot 17 jaar is de norm van deze bloedindicator 60 tot 140%. Bij volwassen vrouwen ligt het niveau van vrij proteïne S in het bereik van 54,7 - 123,7%. Het verlagen van het niveau van deze stof is veel gevaarlijker dan het handhaven van de hoge concentratie in het bloed. Een laag gehalte aan vrij proteïne S komt voor bij vrouwen met ernstige leverziekte, nefrotisch syndroom, lupus erythematosus. De prijs van deze analyse is ongeveer 2295 roebel.

Een lupus-anticoagulans hebben

Het verschijnen van lupus-anticoagulantia duidt op een acute immuunreactie van het lichaam, gericht op zijn eigen fosfolipiden. Deze laatste stof speelt een sleutelrol bij de vorming van bloedstolsels. Fosfolipiden zijn gehecht aan het bloedplaatjesoppervlak. Ze nemen actief deel aan de activering van trombusvormende factoren als reactie op traumatische schade aan weefsels en bloedvaten.

Dit antistollingsmiddel wordt lupus genoemd vanwege het feit dat het voor het eerst werd gediagnosticeerd bij patiënten met systemische lupus erythematosus. Voor deze analyse wordt veneus bloed gebruikt. De fysiologische norm is het verschijnen van een lupus-anticoagulans 31 - 44 seconden na de introductie van een chemisch reagens in een biologisch materiaal. De prijs van dit onderzoek is 1090 roebel.

Voorbereiding voor analyse

Bloedcoagulatie (de norm bij vrouwen van enzymatische factoren van trombusvormingsveranderingen als gevolg van gelijktijdige hematologische ziekten) wordt bepaald door een basislaboratoriumanalyse in de vorm van een coagulogram. Er wordt gebruik gemaakt van een screeningsmethode.

Het uitvoeren van een coagulogram vereist naleving van de volgende voorbereidingsregels:

• niet ontbijten op de dag van bloeddonatie;
• aankomst in het laboratorium in de ochtend van 8u tot 10u;
• 2 dagen voor de analyse geen misbruik maken van vet, gefrituurd, eiwitrijk en zoet voedsel;
• vermijd psycho-emotionele overbelasting en stressvolle situaties;
• vermijd overwerk.

Voorbereiding op een coagulogram houdt in dat u zich houdt aan het gebruikelijke drinkregime. Patiënten die regelmatig medicijnen gebruiken, dienen de behandelend arts hiervan op de hoogte te stellen.

Onderzoeksalgoritme

Bloedstollingstesten worden uitgevoerd in een steriel biochemisch laboratorium door gekwalificeerd medisch personeel.

Bloed uit een ader

Veneuze bloedafname wordt uitgevoerd in overeenstemming met het volgende algoritme van acties:

1. De patiënt gaat naar de manipulatiekamer.
2. Plaats de rechter- of linkerhand op de tafel.
3. Een medische professional brengt een tourniquet aan op de onderarm van de bovenste ledematen om de toegang tot het grote vat te verbeteren en voert ook een antiseptische behandeling van de huid uit.
4. Er wordt bloed afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de elleboog.
5. Het biologische materiaal wordt overgebracht naar het laboratorium om het type analyse uit te voeren dat is voorgeschreven door de behandelend arts.

Afhankelijk van het type diagnostische techniek dat in een bepaald klinisch geval wordt gebruikt, heeft laboratoriumpersoneel 2 tot 5 ml veneus bloed van de patiënt nodig. Coagulatie-indicatoren worden binnen 1-2 dagen bepaald en in noodgevallen kunnen ze binnen 2 uur worden geïsoleerd.

Vinger bloed

Perifere bloeddonatie wordt uitgevoerd in overeenstemming met het volgende algoritme van acties:

1. De patiënt gaat naar de steriele omstandigheden van de manipulatiekamer.
2. De verpleegster voert een antiseptische behandeling uit van de balken van de ringvinger van de patiënt.
3. Met behulp van een verticuteermachine wordt de huid van dit deel van het bovenste lidmaat ontleed.
4. De bemonstering van biologisch materiaal wordt uitgevoerd.

Perifeer bloed uit de ringvingerbundel wordt afgenomen voor klinische analyse op bloedplaatjes en andere fysiologische componenten die betrokken zijn bij het stollingsproces.

Wat betekenen afwijkingen van de norm, oorzaken en gevolgen?

Bloedstolling (de norm bij vrouwen van trombusvormende stoffen hangt af van de functionele toestand van hun lever) kan gepaard gaan met hypercoagulabiliteit of te langzame vorming van bloedstolsels.

Verhoogde stolling

Een hoge stollingsindex duidt op een verhoogde concentratie van bloedplaatjes en andere componenten die betrokken zijn bij de vorming van bloedstolsels.

De volgende factoren veroorzaken hypercoagulatie:

• progressieve arteriële atherosclerose;
• stralingsziekte;
• lage fysieke activiteit;
• ernstige pathologieën van de lever en milt;
• endocriene aandoeningen die hormonale onbalans veroorzaken;
• auto-immuunprocessen in het lichaam;
• uitdroging;
• suikerziekte;
• infectieuze ontsteking van de bloedvaten.

Verhoogde bloedstolling wordt waargenomen bij vrouwen in het 2e en 3e trimester van de zwangerschap, maar deze factor is niet pathologisch. Het gevaar van actieve trombusvorming is dat zich dichte bloedstolsels kunnen vormen in de aderen en slagaders. Het is beladen met beroerte, hartaanval, atherosclerose, trombose, spataderen.

Verminderde stolling

De lage bloedstolling bij vrouwen van alle leeftijden wordt veroorzaakt door een onvoldoende concentratie van bloedplaatjes en eiwitcomplexen die een trombusvormende functie vervullen.

Dit is een pathologische toestand van bloed en hemostase die de volgende ziekten veroorzaakt:

• hemofilie;
• purpura;
• trombohemorragisch syndroom;
• ziekte van von Willebrand-Diana (een genetische afwijking die zich manifesteert door spontane bloedingen).

De gevolgen van verminderde bloedstolling zijn gevaarlijk voor het leven en de gezondheid van de patiënt. De bovengenoemde pathologieën veroorzaken lokale en uitgebreide bloedingen, schade aan de wanden van bloedvaten, een systematische afname van hemoglobine. Dood door acuut bloedverlies is een kritieke complicatie.

Aanvullende onderzoeken bij afwijking van indicatoren van de norm

Afhankelijk van de resultaten van een laboratoriumbloedonderzoek voor de stollingssnelheid, kunnen de volgende aanvullende diagnostische methoden aan de patiënt worden toegewezen:

• Echografie van de lever en milt voor de tijdige detectie van tumorneoplasmata, cirrose en andere veranderingen in de structuur van deze organen;
• MRI-onderzoek van het hele lichaam, als tekenen van chronische ontsteking werden gevonden in het stadium van de voorlopige diagnose van de patiënt, of gedegenereerde cellen werden geïsoleerd in het bloed;
• bloed doneren voor glucosespiegels om de factor diabetes mellitus uit te sluiten;
• het testen van veneus bloed op de aanwezigheid van de ziekteverwekker van HIV;
• duplex scanning van bloedvaten van de onderste ledematen en andere delen van het lichaam, als er tekenen zijn van trombose, ontsteking van de endotheellaag, atherosclerose.

De bovenstaande diagnostische methoden kunnen op dezelfde dag worden uitgevoerd met de levering en analyse van veneus bloed. Volgens de resultaten van een uitgebreid onderzoek van het lichaam vormt een fleboloog, cardioloog of therapeut een verder verloop van het therapeutische proces.

Hoeveel kost onderzoek?

De gemiddelde kosten van een coagulogram met de afgifte van het niveau van fibrinogeen, trombine en ook protrombinetijd zijn van 1360 tot 3790 roebel. Afhankelijk van de medische indicatie wordt capillair of veneus bloed als biologisch materiaal gebruikt.

Bloedstolling is een afweermechanisme van het menselijk lichaam gericht op het stoppen van acuut bloedverlies in kritieke gezondheidssituaties. Trombose van beschadigde weefselgebieden komt in verschillende stadia voor. Een verhoogd aantal bloedplaatjes wordt omgeleid naar het deel van het lichaam met beschadigde vaatwanden, wat binnen 2 minuten gebeurt. onder invloed van enzymatische factoren van bloedstolling worden ze omgezet in dichte bloedstolsels.

Bij vrouwen met normale functies van hemostase is de snelheid van trombose van het wondgebied van het lichaam in de vorm van een kleine punctie met een naald van 30 s tot 2 minuten. Hypercoagulatie duidt op een te hoog aantal bloedplaatjes, een verhoogd risico op trombose, myocardinfarct en ischemische cerebrale beroerte. Een te trage bloedstolling is het eerste teken van hemofilie.

Coagulatie-analysevideo

Komarovsky over het bloedstollingssysteem: