Lista kontrolna Zająca: test diagnostyczny psychopatii

Test na wykrycie psychopatii, znana jako lista kontrolna Hare'a, nie jest najdokładniejszym narzędziem diagnostycznym. Ale jeden z najbardziej znanych. Ponadto jest dość prosty w użyciu w życiu codziennym, chociaż bez uwag psychiatry i dodatkowych metod diagnostycznych niewiele może powiedzieć o człowieku.

Historia pojawienia się

Pierwotny test rozpoczął w 1975 roku Robert Hare, psychoterapeuta z Kanady. Lista została wydana w 1980 roku. Na Zachodzie jest używany pomimo tego, że od jego wynalezienia minęło około 40 lat. Lista początkowo składała się z 20 pytań.

W 1991 roku opublikowano zaktualizowaną i poprawioną wersję testu. Nadano mu współczesną nazwę „lista kontrolna psychopatii”. A w 2003 roku dokument został uzupełniony o dodatkowe informacje i pytania.

R. Hare urodził się w 1934 roku, zrobił karierę w psychologii kryminalnej i przeszedł na emeryturę w 2000 roku, przerywając badania nad psychopatią.

Stosowanie

Lista kontrolna Hare (test w oryginalnej lub poprawionej wersji) jest używana w badania naukowe, kliniczne lub prawne, do diagnozy psychopatii lub do jego obalenie.

Najczęściej służy do określenia potencjalnego zagrożenia dla okolicznych więźniów lub skazanych. Lista jest szczególnie pożądana w więzieniach i oddziałach psychiatrycznych o zaostrzonym rygorze.

Dzieje się tak, ponieważ psychopaci mają tendencję do powtarzania brutalnych przestępstw, od morderstwa po napaść na tle seksualnym. Dlatego lista Hare'a służy jako dodatkowe narzędzie do określenia rodzaju i długości uwięzienia. Ponadto wskazuje na obecność lub brak potrzeby leczenia psychiatrycznego.

Lista Hare'a jest również wykorzystywana w psychiatrii i psychologii naukowej, jako narzędzie pomocnicze do badania tego odchylenia w psychice.

Skala

Lista Hare'a jest powszechnie stosowana jako test kontrolny w USA i Wielkiej Brytanii.

W tym procesie uczestnicy muszą przeczytać kilka pytań lub stwierdzeń i ocenić je w skali:

• 2 - pasuje całkowicie;
• 1 - częściowo odpowiedni;
• 0 - w ogóle nie nadaje się.

W rezultacie możesz zdobyć maksymalnie 40 punktów. W USA, aby postawić diagnozę, trzeba uzyskać 30 z 40. W Wielkiej Brytanii próg jest niższy, wystarczy 25 punktów, aby zostać uznanym za psychopatę.

Aby zidentyfikować skłonność do tej choroby psychicznej, test jest używany przez psychiatrów w innych krajach. Skala definicji jest taka sama. Aby postawić diagnozę, w niektórych przypadkach wystarczy zdobyć więcej niż połowę punktów, w innych stosuje się system brytyjski lub amerykański.

Oznaki

Lista kontrolna (test) Hare'a pozwala między innymi ocenić, które z cech charakterystycznych dla psychopatów występują u osoby. Badanie musi wykonać psychiatra, aby prawidłowo zinterpretować wyniki. Jednak znajomość cech charakterystycznych dla osób z diagnozą psychopatii może być przydatna w życiu codziennym.

Interpersonalne

Najczęstszą cechą wspólną wszystkich psychopatów jest chroniczne oszustwo. Mogą kłamać, aby osiągnąć swoje cele, ukryć swoje motywy lub bez żadnego powodu.

Osoby z tą diagnozą są zręcznymi manipulatorami. Wykorzystują swój urok i pomysłowość, aby oczarować tych, którzy mogą się im przydać. Jeśli manipulacja krzywdzi ofiary lub sprawia im kłopoty, osoby z tą diagnozą nie mają z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia. Czasami wręcz przeciwnie, cieszą się z cierpienia innych lub doświadczają czegoś w rodzaju naukowego zainteresowania, obserwując zachowanie ofiar. Ale najczęściej psychopaci uciekają się do manipulacji, aby osiągnąć określony cel.

Również osoby z taką diagnozą charakteryzują się niezwykle wysoką samooceną. Dzięki temu połączeniu odsetek psychopatów jest wyższy wśród osób, które mają władzę lub osiągnęły poważny sukces zawodowy niż wśród zwykłych ludzi.

Emocjonalny

Najbardziej uderzające oznaki psychopatii związane są ze sferą emocjonalną.

Charakteryzują się więc brakiem:

• poczucie winy i wyrzuty sumienia;
• współczucie dla ofiary;
• empatia.

To częściowo wyjaśnia, dlaczego mordercy z takimi upośledzeniami umysłowymi popełniają przestępstwa, a często kilka, nigdy nie żałują ani nie przywiązują wagi do tego, co zrobili. Niektórzy przestępcy z tą diagnozą są zdolni do emocji, ale doświadczają ich w inny sposób. Na przykład psychopata może żałować śmierci ofiary. Ale tylko dlatego, że zmarli nie będą już sprawiać mu żadnej moralnej przyjemności swoimi cierpieniami.

Należy jednak pamiętać, że empatia może być nieobecna nie tylko u psychopatów, a ta cecha wskazuje na takie zaburzenie psychiczne tylko w połączeniu z innymi objawami. Kolejną cechą wyróżniającą osobę z taką diagnozą jest odrzucenie odpowiedzialności za jej nielegalne działania.

Związany ze stylem życia

Psychopata może zostać zdradzony przez osobliwości swojego stylu życia.

Wśród najbardziej charakterystycznych cech:

• nieodpowiedzialne, impulsywne zachowanie;
• brak długoterminowych planów, chęć życia tylko chwilą obecną;
• chęć życia na cudzy koszt, pasożytniczy styl życia;
• brak realistycznych planów.

Te znaki, poza innymi, niekoniecznie wskazują na psychopatię lub uzależnienie od niej. Mogą jednak wskazywać na inne problemy psychiczne i stać się powodem do konsultacji z psychologiem.

Antyspołeczny

Chociaż wśród tych, którzy zbudowali udaną karierę jest wielu psychopatów, zwykle nie rozwinęli oni umiejętności społecznych. Aby kontrolować zachowanie w miejscach publicznych, muszą podjąć wysiłek.

Należy jednak pamiętać, że nie wszyscy ludzie, którzy doświadczają trudności w przystosowaniu się do społeczeństwa, są psychopatami. To tylko jeden ze znaków.

Jeśli chodzi o przestępczość, tacy ludzie są szczególnie pomysłowi. Dlatego mogą być trudne do obliczenia.

pytania

Klasyczny test Hare'a składa się z 20 pytań. Można je sparafrazować w wypowiedzi, możesz użyć innych słów, aby przekazać istotę frazy. Zadaniem większości pytań jest narysowanie portretu psychologicznego respondenta oraz zidentyfikowanie potencjalnie problematycznych cech jego osobowości. Reszta, w taki czy inny sposób, ma na celu stwierdzenie obecności lub nieobecności kryminalnej przeszłości danej osoby.

Lista pytań z klasycznej wersji testu jest następująca. Sformułowanie może się nieznacznie różnić w zależności od tłumaczenia.

1. Czy dana osoba czuje się niezwykle ważną osobą?
2. Czy dana osoba potrzebuje stałej stymulacji?
3. Czy dana osoba lubi manipulować innymi?
4. Czy osoba jest w stanie kłamać, aby osiągnąć osobiste cele?
5. Czy to prawda, że ​​w żadnej sytuacji nie prosi o przebaczenie?
6. Czy dana osoba ma opinię osoby uroczej i przekonującej?
7. Czy osoba ma skłonność do okazywania słabych emocji?
8. Czy to prawda, że ​​nie potrafi wczuć się w innych?
9. Czy to prawda, że ​​nie był w długim, poważnym związku?
10. Czy prowadzi rozwiązłe życie seksualne?
11. Czy można nazwać osobę impulsywną i żyjącą tylko dzisiaj?
12. Czy ma skłonność do nieodpowiedzialnego zachowania?
13. Czy to naturalne, że człowiek nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny?
14. Czy uważa za słuszne dążenie do uzyskania jak najwięcej od innych ludzi?
15. Czy dana osoba ma trudności z kontrolowaniem swojego zachowania?
16. Czy jako dziecko miał jakieś problemy z zachowaniem?
17. Czy to naturalne, że nie stawia sobie celów na dłuższą metę?
18. Czy dana osoba ma doświadczenie w działalności przestępczej przed osiągnięciem pełnoletności?
19. Czy złamał obietnicę lub dane słowo?
20. Czy ma doświadczenie w popełnianiu różnych przestępstw?

Zmieniona wersja dzieli pytania i odpowiedzi na 4 obszary - emocjonalny, antyspołeczny, interpersonalny i styl życia. Istnieje również test na 40 pytań. Uwzględnia ocenę, w jaki sposób dana osoba jest w stanie przystosować się społecznie.

Krytyka

Lista kontrolna Hare'a (test na definicję psychopatii) była wielokrotnie krytykowana i nazywana niewystarczająco wiarygodną. I nie jest to nierozsądne.

Koncepcja była krytykowana za oderwanie od rzeczywistości i nadmierne uproszczenie. Naukowcy zwrócili również uwagę, że lista pomija kontekst i dynamiczną naturę ludzkich zachowań. Inni eksperci wyrazili nieufność do testu ze względu na to, że jest on podatny na tak zwane „efekty etykietowania”.

Podatny na krytykę jest fakt, że lista Hare'a zawiera fundamentalny błąd atrybucji. Oznacza to sytuację, w której względy osobiste są przeceniane, a okoliczności niedoceniane, gdy interpretowane jest zachowanie jednostki.

Psychiatrzy zwracają również uwagę, że niektóre objawy z listy mogą być oznakami:

• hipomania;
• dysfunkcje płata czołowego;
• mania;
• Zespół Aspergera.

Te wątpliwe kryteria obejmują:

• powierzchowny urok;
• Trudności w kontrolowaniu zachowania
• nieodpowiedzialność;
• nadmierna zwinność;
• brak empatii;
• rozwiązłe życie seksualne;
• nadmiernie wysoka samoocena;
• impulsywność.

Szereg badań wykazało również, że oceny uzyskane za pomocą tego testu zależą od osobowości ankietera. Na przykład, jak bardzo wczuwa się w osobę, której zadano pytania.

Naukowcy kryminalistyczni wskazali na potrzebę badań nad tym, jak rasa, klasa i światopogląd oceniających wpływają na wyniki. Istnieje możliwość nieświadomego wydawania stronniczych osądów na temat osób w społecznościach, których ankieter nie rozumie lub wobec których ma uprzedzenia.

Inne słabości w rozwoju R. Heirze.

Na przykład ostatnie badania skłoniły psychiatrów do zakwestionowania skuteczności testu i postawienia pytań takich jak:

• Czy lista Hare'a działa równie dobrze jak inne narzędzia?
• co ważniejsze, uwzględnij historię kryminalną lub ocenę osobowości rozmówcy;
• nie może zadziałać test tylko dlatego, że wykrywa psychopatię lepiej niż przypadkowe zgadywanie.

Po sprawdzeniu wiarygodności międzyeksperckiej listy wykazała ona wysoką wiarygodność w kontrolowanych eksperymentach. Ale w rzeczywistości różnym specjalistom trudno było koordynować między sobą szacunki. Dotyczyło to zwłaszcza oceny cech osobistych.

W 2010 roku ujawniono, że sam Hare przestał publikować jeden z recenzowanych artykułów, ponieważ cytowała go niepoprawnie i błędnie parafrazując jego badania. Wyszła z trzyletnim opóźnieniem. Jego autorzy argumentowali, że test Hare'a został błędnie przyjęty jako podstawowe narzędzie w psychiatrii i pozwala na ignorowanie innych czynników przy definiowaniu psychopatii.

Rozmawiali również o tym, jak lista kontrolna przecenia znaczenie przestępczości w koncepcji psychopatii. Autorzy zauważyli również, że taki stan rzeczy prowadzi do naddiagnozowania psychopatii i nadużywania testu w celu zapewnienia, że ​​ktoś zostanie osądzony.

Ze względu na obawy, że test może zakończyć się niepowodzeniem, w tym z powodu niedostatecznego przeszkolenia oceniających, w 2011 roku opublikowano podręcznik dotyczący korzystania z narzędzia. Zmniejszyło to ryzyko niewłaściwego wykorzystania listy, w tym z różnymi grupami rasowymi lub społecznymi.

Znane szacunki

Wyniki testów najsłynniejszych osobistości są zwykle podawane do publicznej wiadomości. Wśród nich szczególnie wyróżnia się.

Nazwa	Wynik
Clifford Olson	38 z 40
Brian Dugan	38 z 40
Ted Bundy	39 z 40
Karol Guito	37,5 z 40
Piotr Landin	39 z 40
Brian David Mitchell	34 z 40
Eileen Wornson	32 z 40
Paul Bernardo (seryjny morderca, działał ze wspólniczką Karlą Homolką)	35 z 40
Karla Homolka (współpracowała z Paulem Bernardo)	5 z 40

Nakręcony w filmie dokumentalnym Psychopath (2000), Wayne zdobył 40 punktów na 40 w teście. Ten wynik jest uważany za rzadki.

Test opracowany przez R. Spadkobierca okazał się dobrym narzędziem do definiowania psychopatii. Lista kontrolna została zmieniona i pytania pojawiły się więcej niż raz. Jest jednak wystarczająco wiarygodny, aby doświadczony psychiatra mógł postawić trafną diagnozę.

Film o testach na psychopatię

Jak sprawdzić, czy twój partner jest psychopatą: